ГАРЧИГ

Өмнөтгөл

Аригбөх: Миний мөрөн дээрх болбоос Монголын хааны толгой тул үл бөхийнө Тэргүүн бөлөг: Хаандаа үнэн сэтгэлээ өгөхгүй аваас харцын алдас тэр болно Дэд бөлөг: Ёс сахь гэж тэнгэр надад тушаав. Тамга сахь гэж Мөнх хаан айлдав Гутгаар бөлөг: Хубилай болбоос Хятадыг хэт дотночлох болсноос хамгаасаа хагацсан амьтан Дөтгөөр бөлөг: Хэдий би Хубилайд ялагдсан ч түүнийг өд нь зулгарсан шонхортой адилд тооцно

Юмжаагийн Цэдэнбал: Би хүний мэдэлд байдаг хүн шүү дээ Тэргүүн бөлөг: Намайг хэтэрхий өргөмжлөхөд би дургүй Дэд бөлөг: Цаадах чинь намайг ч гэсэн Хятадын тагнуул гэдэг юм Гутгаар бөлөг: Би, ''Зөвлөлтийн харьяат болсноор Монгол үндэстэн алга болохгүй'' гэж бодож байсан удаа бий Дөтгөөр бөлөг: Хятадуудыг Монголоос хөөх бол маш их нухацтай бодож шийдвэрлэсэн асуудал юм шүү Тавдугаар бөлөг: Над руу дайрч байгаа явдал бол засгийн эрхийг авах гэсэн оролдлого, сэхээтний төөрөгдөл

Ж.Дамдинсүрэн: Бид нэгэн үндэстэн тул жаргавч, зововч хамт байх учиртай Тэргүүн бөлөг: Миний бие өнөө хэр Монголын төрд морь, нохой мэт зүтгэж яваа учир бол... Дэд бөлөг: Бид сэтгэлийг хамтатгаваас мөхсөн, бутарсан боол шивэгчин мэт үзэгдэхээс хэлтрэх заяа бий Гутгаар бөлөг: Монгол цэрэг ямар болов чиг, дайсныг ялж дийлж чадна. Үүнийг би батална Дөтгөөр бөлөг: Алдсан газар нутгаа цусаар уйлаад ч буцааж чадахгүйд хүргэх аваас түмэн үеийн гутамшиг Тавдугаар бөлөг: Мэс минь, яс минь амрах нэгэн цаг байхыг үзэхсэн гэж мөн ч их хүсэх юм

Г.Занабазар: Энхжингийн бус цагт та бид адилхан зовлонтой төрөв Тэргүүн бөлөг: Энэ, хойтод эрхэм танаас өөр горилох аврал үгүй Дэд бөлөг: Би Халхын хааны үр сад мөн атал урьдын хаад мэт зэвсэг үл агсмуй Гутгаар бөлөг: Би Халх та нарыгаа тал бүрээс битүүмжлэн Манжийн хааны гарт атгуулсан мэт болой Дөтгөөр бөлөг: Манжийн хааны алтан дуазат орд харш бол хар гэрээс ялгаагүй

Солийн Данзан: Миний бие Монгол орны зовлон арилсны хойно үхэр, хонь адгуулсан ч гомдохгүй Тэргүүн бөлөг: Өнөөдөр намайг тонилгоод маргааш манай хувьсгалчдыг ч тонилгох болно Дэд бөлөг: Үндэсний үзэлт ноёд болон жижиг түшмэдийг цөмийг буруушаан үзэж болохгүй Гутгаар бөлөг: Бодоог цаазалсан хэрэгт намайг хамруулбал эндүү болно Дөтгөөр бөлөг: Монгол орон хөрөнгөтний замаар орж боловсрох учиртай Тавдугаар бөлөг: Удахгүй Монголын бузар дорой арилах буй за хэмээн зүтгэж явна

Бямбын Ринчен: Монгол хэл, соёлынхоо төлөө насаа элтэл зүтгэх хүсэлтэй Тэргүүн бөлөг: Манай дарга нар ч Марксаа сөхөөгүй мангаа, Энгельсээ эргүүлээгүй эргүү буюу Дэд бөлөг: Хилсдүүлэхийн эцсийн мухар бол үндэс угсаа, эх орныг доромжлон гүтгэх юм Гутгаар бөлөг: Сүхбаатарыг Оросын хилээр нууцаар нэвтрэхэд миний эцэг тусалсан Дөтгөөр бөлөг: Манайд яруу найрагч цөөвтөр боловч маш олон шүлэгч бий юм уу даа, та минь Тавдугаар бөлөг: Аялгуу сайхан монгол хэлээрээ ярьж, уншиж, бичиж чадахгүй болбол мичнээс долоон дор болно Зургадугаар бөлөг: Би орос хэлээр бол зуугаас 99 оростой ном хаялцаж дөнгөнө Долдугаар бөлөг: Юм суръяа гэвэл нойрсон буй оюунаа сэргээе гэвэл, хэл л сур

Богд хаан: Би төрөлхөөс хэтэрхий гавьяаг хүсэхгүй Тэргүүн бөлөг: Миний шавь нар намайг хутагт биш гэж хэлэлцэж зугтаах буюу Дэд бөлөг: Над хаан болов хэмээн төвөг нэмснээс бус, өөр үгүй тул би хааны хоосон нэрд дурлахгүй Гутгаар бөлөг: Агваанлувсан би бөхийснөөс бус, Монголын төр үл бөхийв Дөтгөөр бөлөг: Та бүхний буян, хилэнц хоёр миний алганд эрлэгийн толь мэт тодорхой

Галдан Бошигт хаан: Би үхсэний хойно ч Манжийн хааны хатавчинд хэвтэхгүй Тэргүүн бөлөг: Тэнгэрийн өмнө үйлдсэн түмэн хар нүглээ наманчилъя гэвээс энэ төрөлдөө биш, ирэх төрөлдөө болсу Дэд бөлөг: Манжийн хааны сахлыг угзарч, эрүүн дороос нь Халх Монголоо сугалж авъя хэмээлээ Гутгаар бөлөг: Бошигт хаан би Халхын ноёдтой адил улс орноо огтоос худалдахгүй Дөтгөөр бөлөг: Монголчууд унасан морио Цагаан хэрмийн үүдэнд уях цаг ирнэ

Ринчиний Чойном: Миний агуулгатай амьдарсны баталгаа бол хайлж дууссан лаа, хагас зүсэм хатсан талх, тамхины иш, ташуу шугамтай хэдэн дэвтэр Тэргүүн бөлөг: Би уйлж чаддаггүй золиг байгаа юм. Хэрвээ уйлбал асар удаан, их хүчтэй уйлж мэднэ Дэд бөлөг: Хоосон ядуу, согтуу хөлчүү, хүүхэмсүү хийгээд тэрслүү балмадаараа бид хоёр адил Гутгаар бөлөг: Амьдад минь нэр хугалж, авсанд минь чөмөг сорох ягчсуудыг би тэгэхэд л сэрээчихсэн байх Дөтгөөр бөлөг: Энгэр дээрээ одон медалийг хэд хэдээр нь санжигнуулаад явж байх боломж надад зөндөө байсан Тавдугаар бөлөг: Шорон гяндангийн шороо үмхсэн энэ хошуугаар охиноо үнсэж юу хийнэ Зургадугаар бөлөг: Эрх ямба минь ердөө энэ модон ор, эрээн хөгжил, өөр надад юу хэрэгтэй юм бэ Долдугаар бөлөг: Цаг үе биднийг найз нөхөд, дайсантай нь хамт түүхийн зууханд хийгээд галлаж орхино. Наймдугаар бөлөг: Ард түмэн гэдэг чинь аугаа их хүүгээ авсанд хийсэн хойноо л уйлж, сүйд болдог юм.