Урбан бас модерн Олон жалгын шүлэг Алс холын замд тэмтрүүлээ босгоод Батхүүгийн Батзаяад Чимээгүй бай Зайрмагтай урсах зүүн Сэлбэ, хэдэн бургас Эрвээхэйн сиймгэр далавч наранд ганджээ Хаанаас ирснээ мэдэхгүй ч Гагнасан гинжийг таслахтун Хамгийн нүүрэмгий үхэл ч санаа зовохоор сайхан өглөө Алгуурхнаар нэмэн нэмсээр гэгээ орох Цэндийн Доржсэмбээд Усан дотор загас шиг ярьж сурах О.Баянжаргалдаа натюрморт Голын чулууг жараахай Сунгаад татахад дундаа тасарсан мэт тэнгэрийн хаяанаас Хуучин пянз шиг сэрчигнэх тийм замаар Аль хавраар ирсэн шувуудын нүд шиг хүйтэн хотынхоо дундуур Хаалга самардах муурын зулзага шиг Тэнгэрээр тэнэж яваад жижигхэн одонд Гуравдугаар орцноос Битлз Хөндий дуутай хар шувуу хүйтрэх нь хүйтрэх но гэж хашгична Орцонд тэгэхэд харанхуй, гитарын утас царгина Монгол домгийн эхлэл шиг тоосон дундаас Уулын бяцхан гацаанаас уруудаж буухдаа цасаа сананам Ядуу тэнэмэл эр өврөөсөө голоороо хугарсан Хувь тавилангийн тухай хамгийн гунигтай номоор Зүгээр л хийсгэчихээрэй Шуурагч ертөнцөд навчсын адил зөгий нисэх, тэдний Юу ч гэхэв дээ, үхэхгүй зүйл ч үхнэ Нохой соёо шиг сар шөнийг хэмлэнэ ус долоосоор мөлийсөн хөгцтэй ногоон чулуу Зүгээр л бичихийн тулд нүдээ аних Уйтгартай номон завсар хавчуулаад мартсан Салхивчаа нээж намрын бээрсэн ялааг чөлөөл Үхэхээр өт идэх биеэ нисэж сурахаар минь шавь орох Орь залуугаараа нас барсан ч амьд яваа Ай эмзэг турьхан намрын мөсөн нүдтэй цэцгүүд минь Зүүдэндээ уншиж дуусгаагүй номны Шугам тасраад тийд тийд гэхээр юу ч нурлаа ч уулс шиг биш Энэ цэнхэр нүдээрээ одод чанх дээрээс захлаж суусаар замын дундаас оргосон бүх зүйл үнэндээ хаанаас эхэлсэн бэ Дугуйраад томоос том халуун тойрог энэ бол нар ухаа хонгор морин зүс шиг Амьдрал ердөө тоо баримт тэднээс тэндэн он Араас минь түлхдэг, гэхдээ зөөлхнөөр Жинхэнээсээ үлгэр төгсгөлөөсөө эхэлдэгт итгэж Усанд бийрээ дүрээд ханан дээр Үнэндээ намар гэдэг Зангиатай профессоруудын уйтгартай яриа шиг Үдэд бороо арилж гэгээ ороод хачин чангаар ойн гүнд хашгирах шувуу Цантсан цонхыг үлээж гаргасан цоорхойгоор Хамгийн хуучин малгай арван намрын жаврыг үзсэн... хэтэрхий цайвар өнгөөр тэнгэр эртний сүмийн хуурай цагаан модонд дэлгэрсэн Энэ олон одод тэнд заавал нэг юм бий Хамгийн нүүрэмгий үхэл ч санаа зовохоор сайхан өглөө Үүрдийн диваажинг нэг насаараа хайсаар Алив бүхэн хуучрахын шалтгаан дотор нүдээ аниад алгуурхнаар өөрөөс алдуурах өдөр хоногууд шувуу шиг л шувуу байхыг хүснэ, луу шиг толгойгүй... Илүү дутуугүй 19 тоол чамд далавч ургана Реквием Гинжин бэхэлгээтэй хуучин төмөр гүүр голын дээгүүр Жижигхэн муурын зулзага шиг хавар Дэгээнд өлгөөд голд шидмээр дэвхэргэ ихтэй ногоон нуга Хаа нэгтээ бас ийм харанхуй тэнгэрт Хаврын салхинд унасан өөрийгөө анх борооноор олж харсан нааш цааш энэ олны дотор гүйлс цэцэглээд Өндөрт ганцхан тойрог хийгээд Хутганы дууль Зүв зүгээр хөвж явдаг хүмүүсийн царай шиг Биднийг түүн рүү түлхсэн цаг хугацааг Замын тоос агаарт замхарна Хүйтэн сэвэгнүүр салхитай ч цас хайлан урсах